Les 16-03-'12 [Vijfde jaar]

Onderwerp: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] vr maa 16, 2012 6:53 am

Dominus Venenoris

Twee amberen ogen keken hem scherp aan. De kijkers branden als oranje zonnen tussen de wirwar van grijze en muisbruine veren. Het hartvormige hoofd van de vogel was naar hem toe gebogen, alsof er een lekker stuk prooi op zijn gezicht zat. Het dier spreidde zijn herfstkleurige vleugels. "Rustig George", suste een lange man achter het kleine, eikenhouten bureau de grote uil. Zachtjes krabde hij achter de kleine oren van het gevleugelde dier. De man had lang, inktzwart haar dat bijna tot aan zijn middel hing. Tussen de kluwen van klitten en knopen zat een kleine leren ring die de wilde bos haren bij elkaar moest houden. Hij had een mager gezicht, donkerblauwe wallen ontsierde zijn gezicht. Een arrogante blik fonkelde in zijn licht bronzen ogen. Verder werden zijn gelaatstrekken geabsorbeerd in de aandacht die uitging naar een lange rol perkament. Hij krabbelde nog snel wat op het gelige papier en las de brief snel door.

Beste Alesandra,
Fijn dat je nog eens van laat horen. Bedankt voor het interessante boek. De aantekeningen er bij waren erg verduidelijkend. Vooral die over het luchtspiegeling elixer waren handig. Als ik tijd heb kom ik nog eens over naar Italië.
Getekend, Dominus Venenoris.
P.s.: Kan je George wat te eten geven als hij daar is, anders word hij erg chagrijnig.

Een tevreden glimlach kleurde Dominus' volle lippen. Het leek eeuwen geleden dat Alesandra hem had op gevangen tijdens zijn reis door Italië.. Hun passies voor giffen elixers en sappen kruisten en versterkten elkaar. Alesandra was ongeveer Dominus enige vriend vanaf zijn opname in het weeshuis. Het was iemand waarmee hij over dezelfde dingen kon praten, waarbij hij zich kon ontspannen. Alesandra was de enige die hem zijn donker, emotieloos masker kon afdoen. "Hier George", fluisterde Dominus, die het beschreven stuk perkament had opgerold. Er zat een bloedrood lint rond dat de brief aan de poot van Venenoris' uil verbond. Hij wees met zijn licht gekleurde toverstok op de grote, met smeedijzer bewerkte deur die naar de kassen leidde. Het zware slot maakte een dof klikkend geluid en gaf een lange, stenen trap bloot waarvan de treden wat waren afgebrokkeld van ouderdom. Gehoorzaam vloog George op, maakte een grote bocht en verdween in de deurholte, weg uit het kasteel. Zachtjes schroefde Dominus het dopje op de inktpot en schoof het opzij. Hij schoof een la open die een heel arsenaal ongeschonden ganzenveren vrij gaf, dropte het stuk schrijfgerei er in en schoof het ding weer dicht. Dominus liet zijn ondoorgrondelijke blik door de klas gaan. De banken stonden in groepjes van vier, met op elk tafeltje één zware ketel. Opnieuw hief de man zijn toverstok op en richtte er mee op een andere deur, die nog gesloten was. Verveeld zwiepte Professor Venenoris met zijn staf. Een dunne lichtstraal raakte de deur, die volgzaam open zwaaide. Leerlingen stroomden naar binnen, als water dat door een lek in een dam sijpelt. Zomen van zwarte gewaden wapperden in de koude tocht. De kinderen waren druk in gesprek over vele nutteloze dingen zoals zwerkbal, boterbier en ander puber rotzooi. De leerlingen namen plaats aan de gelakte tafeltjes, die werden beschermt door een speciale vernis. "Stilte!" vermaande hij de kinderen zonder een poging om zijn stem te verheffen. Het geroezemoes stierf abrupt af, alsof al het spraakvermogen was opgelost in de koude lucht. "Ik weet dat bij vele onder jullie de mentale vermogens na de schoolvakantie zijn achter uitgegaan, maar dat wil niet zeggen dat jullie er op los moeten kakelen" Hield Dominus hen voor, zijn stem was niet luid of hard maar soepel en kil. "Dit is de eerste les van het nieuwe schooljaar maar net als vorig jaar ben ik niet vatbaar voor geslijm of overdadig geknipper met wimpers",zijn blik ging door de klas, een kille schijn brande in de goudbruine irissen. "Ik val ook niet te bedriegen en ik weet wanneer er gespiekt word dus probeer niets stoms te doen als je denkt dat ik even niet kijk" Even ruste Professor Venenoris uit na zijn strenge ontvangst. De stilte was verpletterd, geen enkel geluid verstoorde het zwijgen. Pak jullie boek en blader door naar bladzijde 678, Het hoofdstuk over giffen., beval Dominus hen.

[Enkel vijfdejaars]
[Alle afdelingen]

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] vr maa 16, 2012 7:21 am

Lyra moest naar haar eerste les sinds de zomer, het leek eeuwen geleden te zijn dat ze uit Roemenië was gereisd naar Engeland, maar ze had best veel zin in Toverdranken, simpele veel gebruikten drankjes had ze al geleerd te maken in het reservaat. Aangezien ze daar bijna dagelijks nodig waren, maar ze vond het leuk om meer dingen bij te leren en dat had ze ook wel nodig, want nu moest ze altijd vertrouwen op andere als het een ongebruikelijk of moeilijk drankje was dat gemaakt moest worden. En vertrouwen op andere was niet bepaald haar sterkste punt.. Ze liep zwijgend de trap af van naar de leerlingenkamer van Zwadderich, ze kon twee minuten van te voren nog naar de deur gaan, want het lokaal was vlakbij de uitgang van de leeringenkamer. Haar donkerbruine ogen keken naar de paar mensen die nog in de leerlingenkamer zaten, sommige waren van haar jaar die hadden nu ook Toverdranken tenzij ze het hadden laten vallen. Maar eigenlijk zag je dat heel weinig gebeuren in deze afdeling.

Misschien was het wel omdat Professor Venenoris hun afdelingshoofd was. En tja, als je je schooltijd normaal wilde doorkomen kon je je afdelingshoofd maar beter te vriend houden. Al had Lyra zelden problemen met leraren, het waren eerder leerlingen waar ze zich aan ergerde. Toen ze met haar tas op een schouder hangend de gang van de kerkers in liep zag ze dat de andere vijfde jaars van de andere drie afdelingen er net aankwamen. Lyra stond rustig bij de deur te wachten tot ze en klik van het slot hoorde en het een teken was dat het lokaal open was. De deur ging open en Lyra stapten rustig naar binnen 'Goedemorgen Professor Venenoris.' zei ze op een kalme toon, ze was klassenoudste, ze moest het goede voorbeeld geven.. Ugh dat zou nog leuk gaan worden, al mocht ze wel mensen op hun vingers tikken als ze vervelend waren.. Ze ging zitten vlakbij de plek waar de professor meestal uitleg stond te geven over wat er in de les gedaan moest worden. Ze had weinig oog voor de mensen die aan haar tafel kwamen zitten, dat viel haar meestal pas op waarneer er eentje iets tegen haar zei. Toen de klas na een paar minuten eindelijk stiller werd begon de les. Ze moesten hun boek open slaan op het hoofdstuk giffen, Lyra had haar boek al op tafel liggen en bladerde een paar pagina's zodat ze op de goede bladzijde neerkeek. Welk vergif zouden ze eerst gaan leren?

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] vr maa 16, 2012 8:34 am

Elegant sprong Chalice op. Het effect verzwakte echter toen ze over haar tas struikelde. Ze glimlachte verontschuldigend, en krabde even achter haar oor. Ze haakte haar arm rondom haar lichtgrijze handtas, die volgepropt was met boeken. Ze had met haar toverstok dikke, zwarte letters over de tas getekend. Chalice, stond er. Het zag er een beetje slordig uit, maar doordat ze er omheen allerlei figuren genaaid had, werd het toch weer vrolijk, waardoor de slordigheid een beetje op de achtergrond lag. 'De les begint straks, komen jullie alvast?' vroeg ze, met haar fluwelen stem. Ze ging altijd alvast wat eerder naar de les, omdat ze onderweg nogal vaak struikelden over de iet wat ruwe stenen van het grote kasteel. Ze liep naar de wand, die zodra ze dat wou open zou schuiven, zodat ze de leerlingenkamer kon verlaten. Haar vrienden riepen wat. Chalice besloot dat ze riepen dat zij alvast moest gaan, en dat ze er zo aankwamen. Ze keek gemaakt gekwetst, hief haar kin, en stampte de kerkers in. Het was vochtig hier, en er scheen een schemerig, groen licht. Alsof er mos zat wat licht gaf.. De andere afdelingen hadden een hekel aan de kerkers, Chalice snapte niet waarom. Ze vond het echter niet bepaald erg, zo kon ze gemakkelijk de stilte opzoeken als ze daar even behoefte aan had.

Er steeg wat geroezemoes op uit de kerkers vlak bij het lokaal. Er waren dus al een aantal leerlingen. Chalice zocht wat van haar andere vriendinnen op, die vlak bij de deur stonden. Niet alleen Zwadderaars waren bevriend met haar, ze kon het ook wel vinden met Ravenklauwen, omdat ze zelf ook gedacht had aan die Afdeling. En zij was niet de enige, de sorteerhoed twijfelde ook nog even, maar besloot toen haar bij Zwadderich te zetten. Ze hoorde vaag een klik, en de deur vloog open. Weer struikelde Chalice over die verdomde tas. Ze zwaaide wild met haar armen, zodat ze niet haar evenwicht verloor, en sloeg daarmee hard een jongen uit Huffelpuf op zijn neus. Chalice begon verongelijkt te kijken, en bood snel haar excuses aan. Ze trok aan haar tas, en sleepte die snel naar een tafeltje vlak bij de deur. Ze legde de tas op een van de stoelen, om zo aan te geven dat dit haar plek was, en strompelde toen terug naar de jongen, wiens neus bloedde. 'Ik ben nogal onhandig, sorry!' mompelde ze. De jongen keek haar vuil aan, en liep weg, waarschijnlijk naar een van zijn coole vriendjes, die zijn neus weer kon lappen. Chalice' blik verstijfde, en een arrogante blik schoof deze van haar gezicht. Ze trok haar toverstaf, en opende haar mond om een lelijke vervloeking op de jongen af te sturen, toen de docent ging praten. Chalice keek hem schattend aan, hij leek iemand met gezag. Chalice zuchtte, en liep snel terug naar haar plek.

Dit was hun eerste les, en deze kregen de vijfde jaars van Dominus Venenoris. Chalice wist zeker dat ze zijn naam verkeerd zou spellen, en hem dus een domme bijnaam zou geven. Het probleem was, dat als zo'n naam er eenmaal in zat, hij er nooit meer uit kwam. Ze moest hem dus bij zijn juiste naam noemen: Professor Venenoris. Hij gaf korte instructies. Nou, hij was ook niet echt vrolijk, viel het Chalice op. Opeens besefte ze dat hij het afdelingshoofd van Zwadderich was. Als hij nu een hekel aan Chalice zou krijgen, zou ze een probleem hebben. Een beetje verdiept in gedachten bladerde ze door haar boek, niet echt op zoek naar een bepaalde bladzijde. Ze schrok op uit haar gedachten, en viel bijna van haar houten stoel. Ze grinnikte even als een boer met kiespijn, en bladerde naar de juiste bladzijde. Bladzijde 677 dus.

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] za maa 17, 2012 7:28 am

Hij moest naar de les gaan, toverdranken. De week was weer begonnen, en hij had nu zijn normale dagelijkse uur toverdranken. Het was leuk, vooral met zijn afdelingshoofd, dat gaf hem sowieso meer zelfvertrouwen, en gaf hem een beter gevoel vanbinnen. Altijd onzeker over zichzelf, nooit goed wetend wat hij wel kon of niet, was hij redelijk onstabiel. Niet dat iemand dat door had, aangezien het enkel binnenkant was, de buitenkant kon ook hard lijken, hoewel hij binnen afstierf. Het kon allemaal bij hem. Connor zuchtte en pakte zijn laatste spullen van zijn tafel, een perkamentrol, eenn potje inkt en zijn veer. Voor het geval hij notities moest nemen nam hij nog wat ouder perkament mee, wat al een paar keer gebruikt was, maar hij versteld had. Het was zijn kladpapier. Snel gooide hij het allemaal door mekaar, de inkt zat goed dicht, dus vlekken was onmogelijk. Rapper dan normaal haastte hij zich naar buiten, al iets te laat vertrokken om nog goed op tijd te kunnen komen. Het zou bijna niet meer werken, en hij slipte meerdere malen door de gangen omdat hij te snel ging. Hij zag de gang al komen, en wou een afslag maken, toen hij doorschoot. Hij viel op een meisje, en mompelde met een knalrood hoofd een sorry. Geïrriteerd keek ze hem aan, en duwde hem naar achter. Welja, het maakt hem toch niets uit. Voorzichtig stond hij op, en stak stiekem zijn tong uit naar de rug van haar weglopende meisje. Hij had sorry gezegt, geen reden om boos te blijven toch? Als ze echt hierom boos was, moest ze dringend eens een leven gaan kopen. Hij draaide hoofdschuddend zich om en liep naar de deur. Er waren al een paar leerlingen, en de master ook natuurlijk. Snel ging hij aan een tafel zitten die hij het eerst zat, en waar iemand al bij was. Hij lette niet op haar, en knikte even beleefd naar zijn afdelingshoofd. Zekerheid, je kon dit doen! Hij bleef het zichzelf maar voorhouden, tot hij het uiteindelijk zou geloven.
Master Venenoris kwam meteen aan met een strenge spreek, en een lichte glimlach sierde zijn mond. Zo zouden al die mensen die zijn aandacht afleidden nog wel even stil zijn. Hij hield ervan als hij zich ten volle kon concentreren op de les, en als er wat geroezemoes achter hem was, ging dat nogal moeilijk. Hij bleef zo even zitten, tot hij terug erbij kwam met zijn gedachten. Natuurlijk, zijn boek pakken. Snel dook hij zijn tas in, en zocht die van onder tot boven af. Zijn bewegingen werden steeds wilder, en uiteindelijk nam hij de tas op zijn schoot, terwijl hij het helemaal doorzocht. Zijn hoofd week langzaam op, stamelde iets verbaast, en keek toen van de professor naar zijn tas. Zijn aarzelende hand schoot trillend ophoog, 'Meneer, ik ben mijn boek vergeten..' Zei hij. Zijn gezicht werd rood, en hij begon een beetje bang te worden. Wat als de man hem straf zou geven? Hij had juist gedacht dat dit alles goed ging komen, maar uitgerekend hem moest het weer overkomen dat hij het dan vergat. Hij liet zijn hand naar beneden zakken en zuchtte. Wat gingen ze nu doen met hem? Zijn blik ging uit naar de andere mensen van de tafel, zou iemand een boek willen delen? Hoopvol keek hij ze aan, zodat ze zijn probleem konden oplossen, als ze dat overhadden voor een arme leerling zoals hij nu was. Ja, hij was ergens wel zielig te noemen, maar dat lag aan hem. Natuurlijk lag het aan hem, maar het was nu ook ergens wel rypisch dat hij zijn boek vergat, uitgerekend als je alles meehad, behalve hetgene wat je nodig had. Zo typisch.
Een boek werd voorzichtig naar hem toegeschoven, een stukje, en hij keek op. Wie was deze aardige leerling die hem wou helpen? Een lichte glimlachte doorbrak zijn ernstige geconcentreerde uitdrukking en hij keek op in het gezicht van een meisje dat hij vaag herkende. Hij liet maar het zo, en blijf staren, zijn hersenen pijnigen om te herinneren wie ze ook alweer was. Hij kon er maar niet opkomen, maar hij was haar in elk geval wel dankbaar. Hopelijk zou nu alleen nog de Master niet te kwaad op hem worden, en het hele voorval accepteren zoals het gelopen was.

konhetnietlaten ~
:3

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] za maa 17, 2012 8:39 am

De leerlingen namen gehoorzaam hun boek. Bladerden wat en kwamen uit op de juiste pagina. Professor Venenoris richtte zijn kersenhouten toverstok op zijn eigen exemplaar dat zichzelf gehoorzaam op het giffen hoofdstuk opensloeg. Het was geillustrede met gruwelijk waarheidsgetrouwe tekeningen die tovernaars lieten zien waar langzaam aan een nieuw lichaamsdeel bij aan groeide dat veel bloed met zich meebracht. "Giffen zijn een gruwzaam complex maar uitzonderlijk belangrijk deel van het toverdranken brouwen, één maat van een ingrediënt teveel en het heeft geen zin meer om je drie weken lang maangerijpte gif verder af te maken", sneed hij het onderwerp aan. "De lijst met giffen is even lang en uit één lopend als de lijst met toe nu toe ontdekte toverspreuken, Het gaat van sterke liefdesdrankjes tot vloeistoffen die de ziel van het lichaam op een geavanceerde manier scheiden". Dominus Venenoris legde met een lichtelijk genot in zijn stem de nadruk op de vreselijke drank die hij in de groep had gegooid. "Vandaag gaan we het over een simpel gif hebben dat...", midden in zijn stopte hij omdat er een hand in de lucht schoot. Een jongen met blond warrig haar had zijn tas op zijn schoot die uitpuilende van de slordig in gepakte boeken. Er scheen een lichte angst in zijn ogen. "Ja, meneer O'Macisons" bevestigde Professor Venenoris. "Meneer, ik ben mijn boek vergeten..." Zei de jongeman aarzelend. Dominus knikte begrijpend. Zijn mondhoeken krulde bijna onopmerkzaam tot een smalende glimlach. "In het vervolg heb ik graag dat je een poging doet om interesse te tonen in dit vak, in plaats van wat boeken in je tas te gooien en naar dit lokaal toe te huppelen alsof het hier een pretklas is" begon Dominus koel. "Maar ik begrijp dat het het begin van het schooljaar is en ik ben mild gestemd vandaag dus kijk maar mee met mejuffrouw Lupin" Hij gebaarde naar het meisje dat bij hem aan tafel zat. "Is er nog iemand die besloten heeft zijn of haar boek in de leerlingen kamer te laten, dan kan die nu opstaan en strafwerk krijgen, want twee is net iets te veel" Zijn blik ging streng door de donkere kerker. Toen niemand rechtstond en zich aangaf voor nablijven zette hij de les terug verder. "Wel, vandaag gaan we de derde ontdekking van Klokker brouwen, beter bekend als het spinselgif. Dit brouwsel heeft ongeveer de uitwerking van een uitzonderlijk sterke waanzichtsspreuk enkel is het effect langer en krachtiger" Zette hij de les voort. "Voor dat jullie aan deze drank beginnen wil ik dat jullie pagina 681 en 682 grondig doorlezen zodat jullie er op voorbereid zijn als het jullie perrongeluk naar binnen werken, en in het geval van meneer O'Macisons is het misschien een beter idee om in een reserve boek te lezen voor je Mejuffrouw Lupin stoort" Besloot Professor Venenoris, hij richte achteloos zijn toverstok op de glazen kast die met een knal opensprong.

[Nogal kort, Sorry D:]

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] za maa 17, 2012 8:53 am

;; V A L A I N A
_{x Don't let me fall in the darkness, just make me laugh like you did before x}

_{Er lag een duisteren blik in haar ogen, terwijl ze woedend op het zakhorloge keek dat ze in d'r handen had. Ze was al aan de late kant voor haar les en nu moest dit ook nog eens gebeuren, het kon ook echt niet slechter. Altijd, echt altijd als je haast had, zat alles je tegen. Dat was gewoon een feit, en eentje waar Valaina een hekel aan had. Ze kon hier totaal niet tegen.
Val had sowieso al een geduld van niets en nu die kleuters voor haar stonden werd ze helemaal gek. Ze haalde haar toverstok tevoorschijn en zorgde voor een flits, waardoor de kleine kinderen spontaan uit elkaar weken. Ze gromde wat, voordat ze tussen hen heen naar beneden sprinten.

Eerste les, Toverdranken. Professor Venenoris zou niet blij met d'r wezen, omdat ze bij zijn eerste les al te laat was. Ze moest met een goede reden komen, anders kon ze weer strafwerk gaan schrijven. Fijn. Helemaal geweldig.
Ze trok een sprint door de Grote Hal heen, zo de Kerkers binnen. Haar donkere ogen wende al snel aan het zwakke licht hier en ze wist de weg op haar duimpje te vinden. Voor de deur bleef ze staan. De stem van Professor Venenoris was duidelijk te horen. Damn, ze was echt te laat!
Voorzichtig duwde ze de deur open, haar zenuwen hielt ze de baas. In de deuropening bleef ze staan. "Professor Venenoris," besloot ze op kalme toon te zeggen. "Ik werd verlaat door een gesprek met Professor Castillo," maakte ze haar zin af. Ze wist niet zeker of ze naar haar plaats kon gaan of moest blijven staan, dus nam ze het zekere voor het onzekere en bleef in de deuropening staan.}

Onderwerp: Re: Les 16-03-'12 [Vijfde jaar] wo maa 21, 2012 4:42 am

Hij liet kalm zijn blik door de stille klas gaan. Hier en daar sijpelde wat geluid door de lucht ter gevolg van gemompel of beweging. Een vlakke schijn kleurde zijn ogen opnieuw. Er was geen duidelijke emotie te vinden, enkel een strenge, onderhoudende blik. Geduldig inspecteerde hij de leerlingen vanaf zijn bureau. Dominus duwde geruisloos zijn stoel naar achteren stond op en begon tussen de groepjes heen te lopen. Met trage, lichtelijk arrogante passen bewoog hij zich voort tussen de glanzende banken die nu nog ongeschonden waren maar weldra vol zouden liggen met ingrediënten, spetters jus en andere benodigdheden. Hij boog zich over de schouder van een meisje met een weelderige bos rossig haar dat in het begin van de les op de rand van haar stoel balanceerde. Dominus volgde haar blik en trok een conclusie. Zonder een woord te zeggen trok hij zich terug en klapte in de palm van zijn hand. Professor Venenoris zette met gezaghebbende stem in: "Ik geloof dat jullie....". Hij hoorde het slot van de deur met een zachte klik openen. Dominus draaide zich koel om, een groot meisje met bruin halflang haar stond in de deur opening. "Professor Venenoris", begon ze. Hij knikte ten teken dat ze verder moest praten, als was de koude glans in zijn irissen niet erg bemoedigend. "Ik werd verlaat door een gesprek met Professor Castillo," vervolgde ze. Dominus trok sceptisch zijn wenkbrauw, hij had geen zin om nog toegevingen te doen. "Mejuffrouw Zwarts", begon de toverdranken meester. Hij legde speels de nadruk op haar achternaam maar zijn stem bleef kalm. "In het vervolg zegt u tegen Esmeralda dat ze je vroeger moet vrijlaten, en ik wil een bewijs zien voor uw babbel met mijn collega. Het is niet omdat je vader uit Azkaban ontsnapt is, dat jíj daarom overal mee wegkomt." vervolgde Dominus zacht. Professor Venenoris vond het heerlijk om zo te doen, veel vermaak vond hij niet in het monotone leven als leerkracht. Hij draaide zich om en liep terug naar zijn eikenhouten bureau. Moeiteloos zette de man zich op de schrijftafel. "o ja, voor ik het vergeet, dat zijn tien punten aftrek voor Zwadderich" Voegde de leerkracht er koel aan toe. Hij hield zijn gezicht merkwaardig goed in de plooi, er was geen spoortje van leedvermaak te bekennen ook al pruttelde die vanbinnen wel. Dominus zwaaide verveeld met zijn toverstok; kalkwitte letters verschenen plots op het anders blanco bord. Een reeks van 31 instructies verscheen op de zeegroene steen. "De mensen die hun boek níet waren vergeten en ook níet te laat waren zullen ondertussen de tekst al wel hebben gelezen. Dit betekend dat jullie kunnen beginnen aan de drank." Hij gebaarde naar de krijt geschreven regels die op het bord stonden. "Hier zijn jullie ingrediënten" Professor Venenoris zwaaide achteloos met zijn toverstok. Peulen, sappen, bladeren en andere benodigd heden verschenen enkel centimeters boven de banken en ploften met een gedempte dreun neer op het gelakte hout. "Voor jullie deze drank maken verzoek ik jullie om zuinig om te springen met de ramora schubben, ze zijn moeilijk te verkrijgen en kunnen ernstige bijwerkingen veroorzaken" Waarschuwde Dominus hen. "Jullie mogen nu beginnen" Hij haalde een oude zakhorloge te voorschijn en drukte op de bovenste knop. Een haarfijne wijzer kwam tot leven en begon gretig te tikken.

[Het huiswerk moet 27-03-'12 binnen zijn. Iedereen, ook mensen die niet hebben reageerd moeten het inleveren.]
[Kan je die taak niet maken, stuur dan even een pm]