When I see you my heart beats faster

Een glimlach verscheen toen de laatste les was afgelopen. Ze had op haar donder gekregen omdat ze haar huiswerk niet af had. Nou kon zij er wat aan doen dat ze te druk was met Teddy. Daarbij had ze drie vragen niet gemaakt. Dus wat het probleem nu helemaal. Het had toch gekund dat ze die drie vragen niet begrepen had. Maar nee dan kreeg ze het gezeur te horen dat ze dan naar hem toe had moeten komen. Met een zucht liet ze haar tas op haar bed vallen en pakte haar mantel en haar staf. Voor twee dagen geen zeurende leraren of huiswerk wat de volgende dag al weer af moet zijn. Want het was weekend. Dat betekende dus dat ze leuke dingen konden doen. En al helemaal nu het sneeuwde. Glimlachend deed ze haar mantel aan voordat ze naar buiten stapte. Eenmaal buiten keek ze omhoog en een grote grijns verscheen rond haar lippen. Vervolgens keek ze naar een paar Griffoendors die elkaar bekogelde met sneeuwballen. Snel liep ze hen voorbij voor dat ze er zelf een tegen haar aan kreeg. Voordat ze uit het zich was voelde ze dan ook iets tegen haar rug aan komen. Snel pakte ze een hoop sneeuw en maakte die tot een bal en gooide hem terug waarna ze er vandoor rende. Eenmaal bij het zwarte meer bleef ze kort staan en keek over het water. Vervolgens keek ze om haar heen om te kijken of Teddy er was. Maar natuurlijk was hij er nog niet. Ze was hier te vroeg. Victoire besloot een stukje te gaan lopen en deed de kap van de mantel op. Ze had geen zin om klitten in haar haren te krijgen of dat ze ziek werd. Ze kon het nog steeds niet geloven dat Teddy en zij nog steeds een relatie hadden. Voor zo ver ze wist waren jongens veel ijzend en dwongen ze vrouwen haast het bed in. Nou ja dat zeiden haar vriendinnen dan. En natuurlijk hebben ze haar gewaarschuwd dat Teddy dit ook zou doen. Maar het is onzin. Ze hadden namelijk nog nooit gekust in dat jaar dat ze wat hadden. Ondanks dat ze het niet durfde fantaseerde ze er wel over. Over hoe het was en hoe het zou gaan. Ze hoopte dat het perfect was. Ze keek weer om haar heen en plots kwam er een gedachte omhoog. Een leuke gedachte nog wel. Dit was een perfecte plek en daarbij was het best romantisch toch? "Kom op Vic, het hoeft niet perse romantisch te zijn.", fluisterde ze tegen haar zelf. Zolang het maar met de juiste persoon was. En dat was Teddy zeker. Victoire liep weer terug naar de plek waar ze elkaar zouden ontmoeten en ging op een boom stam zitten en wachtte op hem.

Terwijl ze op hem wachtte was ze in haar gedachten heel ergens anders dan het zwarte meer, nee ze was terug in de tijd gegaan. Een heel stuk terug. De tijd van de paard en wagen. Het leek haar een geweldige tijd met al die jurken en al het andere. Je hoefde daar geen zorgen te maken over huiswerk. Of te laat komen in de les. Nee daar ging alles anders. Je zorgde voor je gezin, molk de koeien of de geiten, maakte vers eten klaar en zorgde voor de gewonde. Ze wist niet waarom ze er nu plots aan moest denken. Daarbij zag ze het al helemaal voor haar dat Teddy een zoon van een adel, en zij was enkel een dienst meid. Een verboden liefde. Dat was best spannend. Terwijl ze hier aan dacht beet ze kort op haar lip en keek naar beneden. Ze wist vast en zeker dat ze dan samen weg liepen om stiekem te trouwen en voor altijd gelukkig te zijn. Ze zouden dan ergens in een bos kunnen wonnen. Kinderen krijgen, en koeien kopen, heel veel koeien. Ze vond de kalven altijd schattig en dat terwijl ze in deze wereld de toverwereld veel leuke dieren kende. Voor haar was de koe bijzonder. Net zoals voor de dreuzels een draak of meerminnen bijzonder waren. Zacht grinnikte ze om haar zelf en keek weer op naar het meer. Ze vroeg zich af hoe het leven onder water was. Vast prachtig. Terwijl ze in gedachten was merkte ze niet dat er iemand aan kwam rennen. Ze schrok zich dan ook wild toen de kap van haar mantel af werd getrokken en ze iets kouds in haar nek voelde. Victoire schoot omhoog greep naar haar staf waarna ze zich om draaide en de persoon die het gedaan had woedend aan keek. “Heb je me gemist?” Toen ze de kus op haar wang voelde verdween de boosheid en een glimlach verscheen rond haar lippen. "Ik mis je altijd," sprak ze liefjes. Victoire veegde de sneeuw uit haar nek waarna ze zelf ook sneeuw van de grond haalde en het in zijn gezicht smeerde. "Koud he?", vroeg ze met een grote grijns op haar lippen.

De reactie van Teddy deed haar een kleine glimlach op haar gezicht verschijnen. Ze had hem toch een soort van laten schrikken zoals hij bij haar had gedaan. En dat had hij verdient. Maar natuurlijk ging ze hem terug pakken. Als ze het nu niet deed zou ze het later doen. Misschien over een paar dagen, maar het zou ook kunnen dat het een maand later is. Als ze het tenminste niet vergeten was. Maar in die tijd zouden ze wel weer wat anders bij elkaar hebben gedaan. Zo waren ze beide gewoon. Maar dit keer deed ze het direct aangezien ze de kans er gewoon voor zag. Ze schoot dan ook in de lach toen ze hem zag huiveren en hem het sneeuw van zijn gezicht af zag vegen. "Ja, het is inderdaad koud." Victoire grinnikte nog wat na toen Teddy voorzichtig een paar stappen naar haar toe deed en ze zijn armen om haar heen voelde. Ze deed het zelfde bij hem, maar zorgde er voor dat ze in zijn gewaad zaten zodat haar handen wat warme zouden worden. Ze grinnikte toen ze zijn neus in haar haar voelde. "Ik gebruik nog steeds de aardbeien shampoo.", glimlachte ze. Victoire beet zacht op haar lip toen ze zijn woorden hoorde en glimlachte. "Das fijn om te weten.", fluisterde ze zacht en legde haar hoofd tegen zijn borst aan. Vervolgens keek ze hem aan en glimlachte kort toen ze nog wat sneeuw zag. Victoire veegde het voorzichtig weg en grinnikte toen ze voelde dat zijn wangen koud waren. Ze legde haar beide handen tegen zijn wangen en keek in zijn ogen. Langzaam liet ze haar blik naar zijn lippen gaan. Zou ze het doen? Het leek er immers op dat als ze op hem moest wachten dat ze nog langer zou moeten wachten. Liefdevol liet ze haar duim over zijn lippen gaan terwijl haar ogen weer naar de zijne keek. Aarzelend liet ze haar hand naar zijn achter hoofd gaan en ging op haar tenen tegen hem aan staan. Victoire boog naar hem toe en drukte voorzichtig maar vooral nieuwsgierig haar lippen op de zijne

Ze glimlachte lichtjes toen hij zei dat het zijn favoriete shampoo was. "De mijne ook." lachte ze zacht. Ze keek hem aan toen ze zijn vingers door haar haren voelde gaan en de glimlach stond nog steeds op haar gezicht. Victoire was blij dat ze tot nu toe alleen waren bij het meer. Ze was het soms helemaal zat als ze gingen fluiten of iets anders. In het begin kon ze het nog wel begrijpen. Zelf deed ze het ook bij andere. Maar kom op na een jaar nog. Misschien waren ze gewoon jaloers en deden ze daarom zo. Maar dan nog was het kinderachtig in haar ogen. Ze grinnikte zacht toen ze Teddy tevreden hoorde zuchten toen ze haar hoofd tegen zijn borst legde. Ze keek op naar hem en zag de liefkozende blik in zijn ogen. Toen ze haar handen dan ook op zijn wangen had liggen zag ze dat zijn blik veranderde. Ze moest toe geven dat zij ook verbaast zou zijn als Teddy zo bij haar zou doen. Maar nee zij was de gene die de volgende en ook haast de eerste stap zette. Ze hadden elkaar namelijk enkel kusjes gegeven op de wang of voorhoofd. Maar nog nooit had ze zijn lippen op de hare gevoeld. Toen ze dan ook haar lippen op de zijne had gedrukt had ze meteen spijt. Het leek er namelijk op dat Teddy dit niet wou aangezien hij niks deed. Letterlijk niks, net op het moment dat ze besloot hem los te laten en zich te verontschuldigen zoende hij haar terug. Een lichte bloos verscheen rond haar lippen toen ze zijn tong langs de huid van haar lippen voelde glijden. Shit wat moest ze nu doen. Ze kon haar lippen openen en hem toestemming geven of hem afwijzen door het niet te doen. Maar aan de andere kant, ze was te nieuwsgierig om het niet te doen. Naar een korte aarzeling opende dan ook haar lippen en had onder tussen haar ogen gesloten. Ondertussen liet ze haar vingers door zijn haren gaan en drukte zich nog iets meer tegen Teddy aan om iets van zijn warmte te kunnen voelen aangezien ze het toch wat kouder vond worden.

Victoire rilde kort toen ze zijn hand door haar haren voelde gaan. Ze vond het zo schattig dat hij zelfs voorzichtig was met haar haren. Hij was sowieso schattig, en iedereen die dat niet in zag keken gewoon niet goed genoeg of kende hem totaal niet. Ze durfde trouwens te wedden dat er genoeg mensen waren die hem totaal niet deden maar gewoon deden alsof. Zij kende hem, en natuurlijk zijn beste vrienden kende hem. Dat was logies anders was het je beste vrienden niet toch? Victoire kon haar zelf wel voor haar hoofd slaan toen ze hier aan dacht. Ze wou niet eens aan andere denken. Nee ze wou aan Teddy denken. Een zacht gegrinnik verliet haar mond toen ze voelde dat zijn lippen omhoog krulde. Ze vond het wel grappig omdat zo te voelen. Normaal zag ze het altijd, en tja dit was toch wel een beetje vreemd. Het was totaal anders dan ze gezien, gehoord of gelezen had. Dit was gewoon beter. Fantastischer dan in haar dromen, misschien kwam het wel gewoon door Teddy. Toen ze haar lippen eenmaal geopend had voelde ze haar hart sneller kloppen dan het al deed. Voorzichtig gaf ze zich zelf een kneepje in de hand zodat ze zeker wist dat het geen droom was. Ze kon nog net een auw onderdrukken wat natuurlijk vreemd zou zijn geweest. Teddy zou dan misschien denken dat hij iets fout had gedaan. Of nog erge hij zou dan misschien denken dat hij haar pijn had gedaan. Terwijl dit toch zeker niet het geval was. Hij deed haar alles behalve pijn. En ze wist ook zeker dat hij dat ook nooit zou doen. Toen ze eenmaal in de gaten had hoe het moest vond ze het heerlijk. Daarbij leek het net als of ze een stukje dichter bij Teddy was gekomen. Wat natuurlijk een onzin was, maar zo voelde het wel. Terwijl haar handen nog steeds in zijn haar zaten speelde ze het spelletje mee en liet uiteindelijk een hand langs zijn nek en hals naar zijn borst glijden. Ze liet hem verder naar beneden gaan en sloeg vervolgens die arm om hem heen. Na een tijdje trok ze zich terug om op adem te komen en keek hem nog steeds blozend aan. "Dat was nieuw.", grinnikte ze zacht. Victoire had een grote glimlach op haar gezicht en het duurde niet lang voor ze haar lippen weer op de zijne te drukken om nu eens met haar tong wat onderzoek te doen.

Toen ze merkte hoe Teddy op haar aanrakingen reageerde voelde ze hoe iets haar lichaam warm maakte en haar nog gelukkiger maakte. Ze moest bekennen dat ze het fijn vond dat hij zich niet meteen terug had getrokken of bang werd. Het was natuurlijk een grote onzin en iets raars deed ze niet. Toch? Nee ze had enkel haar hand verplaatst. Zacht grinnikte toen ze het zielige geluidje hoorde. Het was best schattig moest ze bekennen. Hij was gewoon schattig. En dat zou altijd zo blijven. Toen ze in zijn ogen keek, zag ze dat zijn oog kleur veranderd was naar roze. Het duurde dan ook niet lang voor haar wangen begonnen te kleuren. Ze bleef hem aan kijken en beet zacht op de binnen kant van haar lip. Hij liet haar altijd weer makkelijk blozen. Niet dat ze dat haatte. Nee dat betekende enkel dat ze nog steeds zo verliefd op hem was als het begin. En dat was alleen maar een goed teken. Toen ze hem weer zoende liet ze haar hand weer door zijn haren gaan en naar een tijdje trok ze zich toch weer terug. Ze was hier niet om de hele tijd te gaan zoenen. "Je bent leuk," sprak ze zacht waarna ze kort een kus op zijn lippen drukte waarna ze een stap naar achteren deed en zijn hand pakte. "Kom,", Sprak ze terwijl ze hem licht mee trok. Terwijl ze naar de zon keek moest ze plots denken aan het bal. Ze moest toe geven dat ze de thema leuk vond. En ze had al een idee hoe haar jurk er uit zou zien. Maar haar moeder kennende had ze al lang een jurk voor haar in de kast liggen en kon ze er zelf geen uit zoeken. Maar dat maakte niet uit. Haar moeder en zij hadden de zelfde smaak qua kleren en daar was ze heel blij mee. Want stiekem in de vakanties als ze thuis was dan pakte ze wat kleren van haar moeder waar mee ze dan een kleine maar gekke mode show mee hield met haar vriendinnen. Haar blik viel weer op Teddy en een grote grijns verscheen rond haar lippen terwijl ze stopte en voor hem ging staan. Met een glimlach pakte ze ook zijn andere hand en sprong wat enthousiast op en neer. "Teddy, ik heb een vraagje.", met een lief glimlachje keek ze hem aan. Na een tijdje stond ze redelijk stil en haar glimlach werd enkel grote. "Wil jij mijn knappe prins zijn op het bal?", vroeg ze terwijl ze hem nieuwsgierig aan keek en op antwoord wachtte. Ze hoopte zodat hij ja zei. Want ze wou hem heel graag mee hebben. En tja ze zou zich eerlijk gezegd ook heel erg afgewezen voelen als hij nee zei. Straks had iemand anders hem al gevraagd en had hij ja gezegd. Niet dat ze dat zo erg vond, oké wel een beetje. Maar dan had hij het op zijn minst moeten zeggen toch? Kort schudde ze haar hoofd en liet haar blik enkele seconden vallen voor ze hem weer aan keek. Ze moest er niet aan denken. Teddy was niet zo'n iemand die het voor haar verzweeg. Daar kende ze hem te lang voor. Uiteindelijk keek ze hem weer glimlachend aan en beet kort op haar lip terwijl ze op een antwoord wachtte.