Stay in the shadows.

Onderwerp: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 4:20 am

Haar zwarte gewaad wapperde zachtjes langs haar lichaam, bij elke stap die ze zette. Haar bruine, volle haar had ze in een hoge staart gedaan, en haar dunne, elegante, bruine toverstok stak voor haar uit. Haar ogen waren al gewend aan het donker, en ze kon nu een paar meter trap zien. Daarna kwam er een bocht, en ze wist niet wat ze aan zou treffen. Ze was net langs net zo'n bocht gekomen, en had haar adem laten ontsnappen toen ze zag dat ook deze uitgestorven waren. Ze had gehoord dat hier draken, trollen en driekoppige honden zaten. Alleen van die hond wist ze dat dat klopte. Ooit had hier een hond gezeten, die de Steen der Wijze bewaakt had. De beroemde Harry Potter - wiens kinderen nu ook door het kasteel rondliepen, en zelfs bij haar in Griffoendor zaten - had voorkomen dat Voldemort de steen te pakken zou krijgen. Hij had veel meer gedaan om deze gruwel te verhinderen, uiteindelijk had hij hem gedood, met een terugkaatsende vloek. Zelf had ze Voldemort nooit meegemaakt, ze was pas na hem geboren, wist ze. Het was tweeëntwintig jaar geleden dat hij gedood was, en zij was nu zestien. Zelfs haar ouders wisten van deze man, niet met de naam Voldemort, maar als de vreemde verdwijningen, moorden en ongelukken die gebeurd waren. Ze was zo slim geweest nooit te vertellen hoe dat precies zat, want met zulke zorgzame ouders als zij, zou ze nooit meer naar Zweinstein mogen...

'Nox,' fluisterde ze zachtjes. Het kleine lichtje aan de punt van haar toverstok doofde direct, en de duisternis slokte haar op. Stil bleef ze staan. Ze hoorde niks. Geen gehijg, geen gebries, zelfs haar eigen adem niet. Opeens besefte ze dat ze haar adem al de hele tijd dat ze voor de bocht stond in hield. Ze liet hem ontsnappen, en ademde even diep in. De duisternis drukte op haar, en ze voelde zich erg onprettig. Ze ademde nog eens diep in en uit, en keek toen om de hoek. Niks... Bijna wou ze lachen. Waarom deed ze zo sneaky? Ze liep nu al de hele tijd langs de trap naar beneden, en had nog helemaal niemand gezien. Dat zou echt niet meer veranderen, zei haar gedachte. Haar instinct liet haar echter wel oplettend blijven. Ze liep nu wat sneller de trap af. Het was vochtig en koud hier, in de kerkers... Ze wist niet wat hier was, alleen dat er les gegeven werd in de kerkers, maar dat was er maar één. Eén van de tientallen, misschien wel honderden kerkers. En die was aan de andere kant van het kasteel, niet hier. Deze kerkers waren waarschijnlijk verboden. Dat had ze zelf ook wel door.

June sprong van de laatste tredens af. Haar voetstappen galmde door de gangen, waaraan de kerkers grensde. 'Lumos,' fluisterde ze. Haar toverstok gaf gelijk een klein lichtje, aan de punt van haar toverstok. Ze hief haar arm, zodat er meer van de onbekende kerkers verlicht werd. Er hing overal een beetje groenig licht, waardoor haar toverstok licht, wat normaal felwit geweest was, ook groenig werd. Ze huiverde licht, en twijfelde of ze hier nog wel zo graag bleef..
[OPEN]

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 4:54 am

;; V A L A I N A
_{x A sign on the line, make a deal with the devil x}

_{Valaina had zich eventjes schuil gehouden in de leerlingenkamer van Zwadderich. Ze was nu al een tijdje op Zweinstein, waarbij ze het merendeel van het kasteel had onderzocht, van boven tot onder en andersom. Ze wist wat hier allemaal was gebeurd, ze had genoeg van haar familie geleerd. Of, familie. Echt veel familie had ze nooit gehad, maar ze had een paar boeken over de familie Zwarts open geslagen. Daardoor was ze er ook achter gekomen dat ze familie was, zo ongeveer, van de beroemde Harry Potter. Hij was de peetzoon van haar vader geweest, wat hun broers maakte. Zou hij het weten? Ach, nevermind. Het boeide haar totaal niet momenteel.
Ze wilde gewoon even weg uit de kerkers, misschien zou ze een rondje door het Verboden Bos maken. Eens zien of ze eindelijk Pluisje, de grote driekoppige hond, kon vinden daar. Ze was al een paar jaar opzoek naar de hond, maar had 'm nooit gevonden. Haar donkere ogen hoefde gelukkig niet te wennen aan het donker van de kerkers. Ze kwam hier immers vaker dan dat ze ergens anders in het kasteel kwam.
Valaina bleef stil staan, haar oren hadden haar niet bedrogen, ze had stemmen gehoord. Er was een toverstok aangestoken, net om de hoek. Ze pakte haar eigen toverstok en mompelde; "Lumos." Waarna een kleine bolletje felwit licht op scheen. Met haar toverstok hoog, liep ze om de hoek heen, waar ze een ander meisje zag staan. Ze was een jaar ouder dan haar en zo te zien een Griffje. Altijd leuk. "Wat moet een Griffoendor hier, in de donkere kerkers," Valaina stond bekend om haar scherpe tong. Ze kon ontzettend giftig worden, niet alleen met vechten, maar ook met woorden. Oppassen dus.

[Kort D:]}

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 5:08 am

'Wat moet een Griffoendor hier, in de donkere kerkers?' sneerde een stem. June keek op. Een ander meisje stond tegenover haar. June was ouder, en ook langer. Ze zag gelijk dat het om een Zwadderaar ging, die tegenover haar stond. Ze glimlachte bedorven. 'Dingen die een Zwadderaar niets aan gaan,' beet ze terug. Ze hield haar toverstok soepel vast, en draaide zich zo dat ze tegenover de Zwadderaar stond. Ze hief haar hand een beetje, zodat ze gemakkelijk kon aanvallen of verdedigen. Je wist het maar nooit, met Zwadderaars. Niemand mocht ze, Huffelpuffers, Ravenklauwen en Griffoendors hadden allemaal een hekel aan deze afdeling, en als het maar even kon, maakte ze elkaar belachelijk. June wist bijna zeker dat het hier om een ervaren tovenaar ging, iemand die lelijke vervloekingen kende, iemand die meer van de toverwereld kende dat June. June wist helemaal niks van de toverwereld, bijna niks. Ze had nooit geweten of verwacht dat er zo iets bestaan had, tot ze die brief kreeg, de brief die haar toe liet op Zweinstein... Toen ze deze brief had laten zien, had haar vader ook verteld dat hij een snol was, en dat hij van Zweinstein en de hele toverwereld vanalles af wist. Hij had haar dingen verteld die voor Tovenaars heel gebruikelijk waren. Het klopte allemaal. Vaak vroeg June zich af wie van haar oma's of opa's dan een heks of tovenaar geweest was, maar dat moesten ze haar zelf vertellen, vond haar vader. Sinds toen hadden ze alleen nog maar over Zweinstein en de WegisWeg gepraat.
June bleef het meisje tegenover haar aankijken, met een ontspannen, gevaarlijke blik op haar gezicht. Haar kleine, bedorven glimlachje was van haar mond gedropen, en haar zachtroze lippen stonden nu in een geconcentreerde streep op haar gezicht.

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 8:21 am

;; V A L A I N A
_{x A sign on the line, make a deal with the devil in blood x}

_{Haar donkere ogen vernauwde zich terwijl ze 't meisje voor haar neus strak aan bleef kijken. Ze had het niet zo op Griffjes, irritante rot kinderen, dat waren het. Dachten altijd dat ze het beste waren omdat ze zo nodig van de oh zo grote Goderic Griffoendor afstamde. Zalazar was veel beter voor de school geweest, dan was Zweinstein tenminste bloedzuiver geweest. Dan had het hier niet gestikt van de modderbloedjes en half-bloedjes. Bah.
'Dingen die een Zwadderaar niets aan gaan,' werd haar terug gebeten. Valaina's donkere ogen vernauwde zich. Iemand die een tegen woord had, dat gebeurde ook niet vaak. "Je bent hier op Zwadderich terrein, dus dan gaat me weldegelijk wat aan, juffie," Sneerde ze al snel terug. Ze grijnsde eventjes en liet haar toverstok eventjes zakken, zodat ze het gehele meisje kon zien. Duidelijk een Griffoendor, met dat afschuwelijke rood/gouden teken op de borst. Haar gezicht verzuurde eventjes, terwijl ze haar toverstok weer optilde en het licht in het gezicht van het meisje liet schijnen. "Als ik jou was zou ik hier weg gaan, voordat de andere Zwadderaars komen. Zij zijn minder aardig dan dat ik ben," gromde ze het meisje toe. Voordat ze zich omdraaide en met gespitste oren een paar meter weg liep.

[Misschien kunnen we er een gevechtje van maken :3]}

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 9:03 am

x J U N E
'Je bent hier op Zwadderich terrein, dus dan gaat het me wel degelijk wat aan, juffie,' sneerde de 15-jarige tegenover June snel terug. Ze liet even haar toverstok zakken, en net toen June besloot aan te vallen, hief ze haar stok weer. 'Als ik jou was zou ik hier weg gaan, voordat de andere Zwadderaars komen. Zij zijn minder aardig dan ik ben,' gromde ze. June trok haar wenkbrauw op, toen de Zwadderaar weg liep. Ze kwam gelijk in actie. 'Avis!' riep ze. Gele, kwetterende vogels schoten uit de punt van haar toverstok, ze schoten recht vooruit, naar de rug van de Zwadderaar tegenover haar, en pikte met hun scherpe snavels in haar rug. Ze plofte echter wel bij de eerste aanraking uit elkaar. 'Wees geen lafaard,' zei June gevaarlijk. 'Kom terug,' zei ze zachtjes. Haar ogen stonden fel. Ze keek naar het meisje tegenover haar. Bang was ze niet. Meteen haalde June de meest verwondende spreuken op die ze kon bedenken van de laatste les Verweer tegen de Zwarte Kunst en Spreuken en Bezweringen. Een gevaarlijke, strijdlustige glimlach speelde rond haar lippen. Ze had wel zin in een gevecht.

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. za maa 10, 2012 10:38 am

Belinda herinnerde het zich nog prima wanneer ze voor het laatst een brief geschreven had naar haar tante, degene die haar opgevoed had van jongs af aan. Haar oom daarentegen ontweek haar het liefst, waar zij geen problemen mee had, vooral niet nu, wanneer haar pubertijd begon. Die arme man kon haar zelfs al niet meer aan, wat haar op het moment nu in de grote zaal deed grijnzen, terwijl ze diep in gedachten verzonken zat. Ondertussen porde een vriendin van haar met een vork in haar arm, zelfs zo hard dat ze merkte dat er al een roodkleurige vloeistof uit begon te lopen. Maar het kon haar weinig schelen. Ze begon wat onrustig in haar mosterdpoten te prikken. Tevergeefs kon dat haar niet afleiden van hetgeen waar ze aan dacht, aan het huis van de Malfoy's. Ze hoopte zo erg op een brief van haar tante, dat ze het wachten niet meer aankon. Haar zware oogleden richtte ze tot de vriendin die inmiddels haar bebloede vork in haar mond had gestopt en ze grijnsde lichtelijk, gestoord wijf. ''Is het lekker?'' Vroeg ze, waarbij haar witte tanden zichtbaar kwamen. Ze merkte de knik van het meisje op en net toen ze haar mond open wou trekken om te antwoorden, kwamen er allemaal verschillende soorten uilen vanuit een punt geschoten en over de tafels heen gevlogen. Vol ongeduld keek ze naar boven, in de hoop haar eigen prachtige Strix te zien en geluk bij geluk kwam die aangevlogen, met dit keer een goudkleurige envelop in haar snavel geklemd, zo strak, alsof haar leven er vanaf hing. Stiekem was dat ook zo, het was haar enige contactpunt wat ze had. Wanneer ze rustig voor haar op tafel neerstreek, gaf ze het beest een zachte aai over haar bol. ''Goed gedaan meis, laat los.'' De uil liet de brief in de palm van haar rechterhand neervallen en streek daarna met een goedkeurende kreet op wanneer ze een stukje brood in haar snavel gedauwd kreeg. De brunette liet haar blik er nog even nagaan, stond daarna op zonder nog gedag te zeggen en liep ongeïnteresseerd de grote zaal uit. Ze zou naar een wat rustigere plek gaan, dit ging niemand wat aan. Behalve Scarlett misschien, maar gezien zij haar nog niet gezien had in het kasteel, ging ze ook geen moeite doen om haar te vinden. Daarvoor stond ze nu veel te veel onder spanning, over wat er in de brief zou staan van Narcissa.
Wanneer ze even om zich heen keek en in de trappenhal wat trappen afdaalde, werd het steeds rustiger naarmate ze verder naar beneden ging. Belinda rook aan de brief, onaangeraakt, zoveel informatie. Ze kon het voelen in haar bloed, de spanning steeg en als het even kon stuiterde ze de trappen af. Naarmate ze dichter bij de Kerkers kwam, besloot ze achter een houten deur te stoppen waar ze in het donker stond en frunnikte aan het lipje waarmee de brief verzegeld was. ''Lumos.'' Was het enigste woord wat uit haar mond ontsnapte en er ontstond een lichtbol op de kromme toverstok die ze met haar rechterhand vasthield. In haar linkerhand bevond zich de brief, die ze maar met moeite kon lezen. Niet vanwege dat Narcissa haar handschrift lelijk vormde, maar omdat haar hand enorm trilde van angst. Dit was één van de belangrijkste momenten in haar leven, dat ze meer te weten zou komen over haar oorspronkelijk ouders.

Lieve Belinda,

Je bent nu al 15 jaar oud en de tijd zal je belonen.
Als je ouder bent, zal je meer te weten komen.
Het zal niet lang meer duren, dat beloof ik je.

Narcissa

Oh God. Nee, dit kon niet waar zijn. De tijd zal haar belonen? Damn, dit was niet waar. Haar hand was in de tussentijd nog meer gaan trillen en uiteindelijk sloeg ze hem zo hard neer, dat die hard tegen het hout aankwam van de deur en die dus met een knal dichtsloeg. Dat was ze even vergeten. Auw. Nu deed dat ook zeer. Niet alleen haar hart, maar ook haar huid. ''BLOEDVERRAADSTER!'' Gilde ze met een schelle stem door de kerkers heen, die het daarna nog eens een aantal keer echode. Haar bloed stond nu niet meer te koken van spanning, maar van woede. Ze moest iets doen... ze moest... Oh, damn. Hoe heerlijk. Zonder erop te letten of ze de brief eventueel kon kreuken, propte ze die ergens in haar gewaad, hief de hand waarin ze haar toverstok nog al die tijd vasthield ietsje omhoog en liet de hakken tikken over de natte grond van de kerkers. Steeds meer ging ze naar beneden, daalde sneller de trappen af. Ze zou en moest iemand tegenkomen, waar ze iets aan kon verrichten. Verminken, vervloeken, vernietigen. Adrenaline stroomde door haar aderen, haar ogen waren ietsje wijder opengesperd dan normaal en ze merkte dat zelfs haar ademhaling zwaarder begon te worden.
Een spreuk bereikte haar oren, ook wel Avis genoemd en ze stond meteen stil, zag niet ver van haar vandaan twee leerlingen staan. Beide van haar leeftijd, zoiets geschat, misschien iets ouder, gezien ze sowieso langer dan haar waren. Wanneer ze zag hoe er knalgele vogels naar het meisje schoten die haar kant op kwam, kwam er een diepe frons op haar gezicht te staan. Geheimzinnig kwam Belinda dichterbij, rustig, luid en duidelijk tikkend met de hakken die zich onder haar zwarte gewaad bevonden en ontstond er een grijns op haar gezicht. Ze had moeite die adrenaline in bedwang te houden. ''Problemen met dat modderbloedje, zuster?'' Siste ze ijskoud en hield haar toverstok beter gereed in haar hand, voorbereid op iedere aanval.

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. zo maa 11, 2012 1:29 am

;; V A L A I N A
_{x A sign on the line, make a deal with the devil in blood x}

_{Zo als ze al had verwacht werd er niet snel nadat ze zich had omgedraaid een spreuk naar haar toe geworden. Jammer genoeg was ze net niet snel genoeg om zich om te draaien en de spreuk te blokkeren, waardoor ze enkele snaveltjes door haar mantel voelde gaan. "How dare you," siste ze pissig naar de griet die voor haar stond. Ze hief haar toverstok hoger en keek het meisje kwaad aan. "Niemand noemt mij een lafaard!" Haar ogen vernauwde zich en ze ging haar lessen af om een goede tegen spreuk te vinden. "Apoekno," siste ze in de richting van het meisje met een rustige zwaai met haar stok.
Al snel schoten er zeker vijftien kleine vuurschietende vogeltjes uit haar toverstok in de richting van het meisje. Val grijnsde even sadistisch. Ze wist dat deze spreuk niet af te weren was met een simpele Protego. Dus zou ze hier nog lang lol van hebben.

Een nieuw geluid vulde har oren en al snel merkte Belinda op. Ze was een Lestrange, weer een andere tak van de Zwarts familie. Iets wat hun dus praktisch familie maakte. Altijd leuk, al wist ze dat Belinda nogal ... krankzinnig kon doen. ''Problemen met dat modderbloedje, zuster?'' Val keek Belinda even pissig aan. "Geen problemen, alleen irritant Griffje die dacht zo maar door de Kerkers te sluipen," Ze hief haar toverstok op en bleef rustig aan de kant staan. Toch hielt ze zichzelf alert op wat er nog meer zou komen.

[Kort, ik moet door met leren xd]}

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. zo maa 11, 2012 1:49 am

J U N E x
Het meisje draaide zich om, en siste: 'How dare you...' June zag, achter de opgestoken toverstok, woedende ogen. Terecht, dat wist June, maar toch vond ze dat het meisje daar totaal geen reden voor had. 'Niemand noemt mij een lafaard,' voegde ze er aan toe. Haar ogen vernauwde zich, en ze riep: 'Apoekno!' siste ze in de richting van June. Een nieuw figuur verscheen, en vroeg ijskoud: 'Problemen met dat modderbloedje?' Als antwoord zei het meisje tegenover haar weer: 'Geen problemen, alleen irritant Griffje die dacht zo maar door de Kerkers te sluipen.' June lette er echter niet op. Vlammende vogeltjes spoten uit de stok van haar tegenstander, en kwamen achter haar aan. Ze zette in reflex een stap naar achter, en hief haar stok. 'Vermidendo! riep ze. Ze voelde hoe een van de vuurhete snaveltjes haar gewaad aanraakte, voordat de vogeltjes verdwenen. Ze sloeg een paar keer op de gloeiende plek. Die zou ze later wel fixen. Even haalde ze diep adem. Ze hadden deze vogeltjes net behandeld bij verzorg van fabeldieren. Gelukkig maar. 'Paralitis!' riep ze. Verlammen, altijd handig. Daarna keek ze fel naar het meisje wat zich bij hen gevoegd had. Nog een Zwaddertje, dat wist ze zeker. Zodra zij ook zou aanvallen, zou June haar uitschakelen met een lelijke bezwering, beloofde ze zichzelf.

Gast

xSam Quinnx

Verveeld liep de zwart harige jongen door het schoolgebouw heen. Hij had geen lessen, geen mensen om mee op te trekken en buiten blijven zitten verveelde ook zo. Dus was hij maar weer naar binnen gegaan om een beetje op te warmen. Voor de tijd van het jaar, was het ontzettend koud hier. Daarom had hij een heel handig blauw vlammetje in een glazen pot gevangen om zichzelf warm te houden. De pot hielt hij dicht tegen zich aan onder zijn mantel, terwijl hij de grote hal uit wandelde en zich afvroeg waar hij naar toe zou kunnen gaan. De leerlingenkamer was gezellig, maar niemand zou hem toch zien zitten, dus dan maar ergens anders rondzwerven.
Sam had altijd al een reputatie gehad als zwerver. Hij kon nou eenmaal niet stilzitten, het liefst zwierf hij lekker door het kasteel heen, opzoek naar vreemde dingen. Daardoor had hij ook vaker straf gekregen voor het betreden van het Donkere Bos, zonder dat iemand er van af wist. Zijn straf onderging hij altijd zonder gemekker, maar goed, Sam zei sowieso niet veel.
Hij besloot om de Kerkers in te gaan. Misschien kon hij nog wat Zwadderaars irriteren. Sam had een hekel aan Zwadderaars, aangezien hij zelf een halfbloed Zwadderaar was. Zijn pa had er op gestaan dat hij bij het oh zo machtige Zwadderich zou gaan, maar Sam kreeg het voor elkaar om bij Griffoendor te komen.
Stemmen lieten hem stoppen. Er werden spreuken geroepen. Hij drukte zijn lichaam tegen de muur en keek om het hoekje om. Door zijn donkere kleding en haar viel hij minder snel op dan normaal. Een Griffoendor, June, en twee Zwadderaars. Zwadderich kon het weer eens niet alleen af. "Expelliarmus" riep hij naar de twee Zwadderaars, waarna hij naast June ging staan. "Gaat het?" vroeg hij, terwijl zijn helder blauwe ogen over haar lichaam schoten, zoekend naar enige wonden.

[Toestemming (:]

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. zo maa 11, 2012 3:15 am

Nieuwsgierig door het geschreeuw liep Scorpius op de verontrustende geluiden uit. Er waren twee silhouetten, aan het rode embleem kon hij zien dat het Griffies waren. Wat deden die hier nou weer? Het waren een jongen en een meisje, er waren ook twee andere meisjes. Uit zijn afdeling. Geamuseerd keek Scorpius naar de vier personen. Hij kwam dichterbij, hij deed niet eens de moeite om zijn wand uit zijn zak te trekken.
‘’Hmm, wat doen die losers hier nou weer?’’ Mompelde Scorpius spottend. Hij keek kort naar Valaina, die kende hij wel, de tweede was zijn nichtje, Belinda Lestragne. ‘’Hey Lindie.’’ Grijnsde hij kort, die had hem volgens hem nooit echt gemogen,maar het was ook andersom. Scorpius vond haar iets te brutaal, naar zijn smaak.
‘’Jullie weten toch wel dat dit Zwadderich terrein is?’’ Vroeg hij doodgewoon, en keek met een droge uitdrukking op zijn gezicht naar de twee mensen voor hem. De jongen vroeg hoe het met het meisje ging, dit deed Scorpius met zijn ogen rollen. Wat hadden Griffies toch, ze waren zo overbezorgd. Hij snapte het echt niet.
Hij hield zijn hand door zijn blonde haren, het was een soort trekje geworden. Maar ach, bekijk het zo; hij moest er toch wel goed uitzien? Zijn onophoudelijke, scheve glimlachje bleef rond zijn lippen hangen. Hij was iets te optimistisch op het moment. Hij bekeek het meisje eens goed, niet lelijk, maar over het algemeen flirtte hij niet graag met Griffies. De jongen bekeek hij niet eens, die interesseerde hem toch niet.

~ toestemming

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. zo maa 11, 2012 8:54 am

x SCARLETT x

Geniepig richtte ze haar blik op de paar leerlingen die zich voor haar bevonden, die wat stonden te fluisteren over Zwadderich. Ze had er wellicht een hekel aan anderen - daarbij vooral Griffoendors en Huffelpufs - aandacht te schenken. Enkel haar mede-Zwadderaars wisten zo nu en dan een gesprek met haar te voeren. Nee, aan gehecht vriendschap gedoe deed ze niet. Enkel Belina benoemde ze tot een vriendin, maar dat was echt de enige. En dat wisten ze van elkaar. Beiden waren ze qua karakter bijna gelijk, iets wat voor een wellichte band had gezorgd. Met anderen ging dit nooit lukken, nee, zeker niet. Ze kwam achter het muurtje tevoorschijn, maakte haar zo zichtbaar voor de Griffoendors die met elkaar in gesprek verzonken waren. Ze schonk ze enkel een vernietigende blik waarna ze haar haren op die herkenbare kapsones manier over haar schouder sloeg en doorstapte. Het gewaad hing losjes om haar schouders, waaronder ze als gewoonlijk een jurkje droeg. Soms werd het ook eens afgewisseld voor een jeans en een topje, maar altijd was het stijlvol. En donker. Niet té donker, maar het mysterieuze en toch modebewuste tintje was altijd aanwezig.
Ze was op weg naar de kerkers, omdat ze haar boek had laten liggen. De kerker waarin de les zich had plaatsgenomen was waarschijnlijk al gesloten, op dit middagse tijdstip. Ze nam enkele trappen, die angstaanjagend heen en weer bewogen, naar beneden zodat ze bij de kerkers uitkwam. Het was er niet rustig en er waren zelfs andere personen aanwezig, door de stemmen te horen. De stem van Belinda pikte ze er als gewoonlijk meteen uit, iets wat gewoon herkenbaar was na die lange tijd. Geruzie, dat was iets wat zeker zo was. Vooral na het horen van een paar spreuken. Door haar hakken zou ze al te horen zijn en op een heupwiegende beweging nam ze plaats bij het kleine groepje, naaast Belinda, een meisje en nog een blonde jongen die ze herkende als Zwadderaars. Ze trok haar wenkbrauw wat gevaarlijk op, griste meteen naar haar toverstok en haalde die vervolgens tevoorschijn. Het ding had een Staartveer van Felix de Feniks als kern en richtte zich wat dreigend op degene die tot haar vijanden behoorde. Ze besloot ze nog niets af te vuren, grinnikte enkel wat schattig e richtte zich daarna op Belinda die zich naast haar bevond. "Hay lieverd." zei ze, glimlachte wat vaagjes en richtte zich vervolgens op de Griffoendors, om een eventuele aanval in de gaten te houden.

Onderwerp: Re: Stay in the shadows. zo maa 11, 2012 9:21 am

Inmiddels dat ze gespot had met het Griffoendor kind, was ze een aantal zachte stappen vooruit gekomen en had haar hoofd bijna op de schouder van Valaina gelegd, maar was er net nog enkele centimeters vanaf. Enkel warm hijgen in haar nek zou wel al genoeg zijn om angstaanjagende kippenvel te bezorgen bij de meid, waar ze van hield. De pissige blik die de meid naar haar richtte bleef haar niet onopgemerkt, maar ze hief er slechts haar linker wenkbrauw onheilspellend van op en bracht haar hoofd ietsje meer richting haar borstkas. Hierdoor zou ze gemengd met het licht wat nog steeds van haar toverstok af kwam best eng overkomen, gezien ze van zichzelf al een best creepy persoon was en dit het alleen maar versterkte. Haar ogen schoten gauw genoeg naar het meisje wat van de andere afdeling kwam, die binnen een seconde een tegenspreuk uitgesproken had voordat de brandende vogeltjes haar gewaad en huid zouden doorboren met de ernstige gevolgen van dien. Belinda rolde kort met haar ogen, wat een aanstelster.
Net op het moment dat ze het licht van haar toverstok wou doven, zodat de duisternis haast overheerste in de kerkers, schreeuwde de roodharige meid een spreuk en schoot er een rode straal uit haar toverstok. En vlak daarna was er een jongen verschenen, die daarbij de aanval versterkte door een ontwapening te gebruiken. Beide spreuken gingen vlak langs haar doordat ze gauw genoeg achteruit was gedoken en het licht van haar toverstok uit had gedaan door middel van Nox. Toch kon ze niet ontkennen dat de rode lamstraal net een haar na langs haar was gegaan. Dit maakte de adrenaline in haar bloed die nog steeds als een gek aan het stromen was, er niet bepaald minder op en de lust voor het vechten juist groter. Belinda toonde geen enkele genade, had zin om dat meisje volledig te verscheuren en kraakte haar nek door hem een keer volledig rond te draaien. Meteen zette ze enkele stappen naar voren zodat ze naast haar mede Zwadderaar kwam te staan en kwam er een sluwe grijns op haar gezicht te staan die zelfs haar witte tanden gedeeltelijk deed ontblootten.
Een stem die van achteren klonk, die ze wel degelijk herkende, deed haar zuchten en ietsje uit haar concentratie wegslepen. ''Scorpius.'' Siste ze terug, deed geen enkele poging om hem normaal te begroeten, dat verdiende hij niet. Niet als hij het haar ging uitlokken om haar uit haar echte schild te laten komen. Ze had niet omgekeken naar hem, hij was geen blik waardig. Haar gedachten tierden er over, ze zocht naar een goede spreuk die de twee Griffoendors meteen deed wegblazen. Sectumsempra, Sectumsempra, Sectumsempra, raasde door haar hoofd als een verslaving. Maar ze kon het niet maken, wist dat die veel te gevaarlijk was en een schorsing van deze toverschool tot gevolg zou hebben. Ze irriteerde zich enorm, hoewel het maar in enkele seconden was gebeurd dat er twee leerlingen bij waren gekomen. Net wanneer ze eens tot actie wou komen, kwam er nog iemand bij, dat voelde ze door een koude wind die alsmaar dichterbij kwam. Ze beet hard op haar onderlip, maar de stem van Scarlett klonk net op tijd door haar oren, wat haar tot rust maande op één of andere manier. Dat ze niet zo door haar luie dak ging. ''Hee Scarlicious.'' Begroette ze haar terug, zonder op of om te kijken en haar concentratie van die twee modderbloedjes af te halen. In plaats daarvan tuitte ze haar lippen, maakte een kus-achtig geluidje en veranderde vervolgens weer in een brede grijns die onvoorspelbaar leek. ''Confundus!'' Schreeuwde ze, wat nog wel meerdere malen echode door het donker en vlak daarna ontstond er een vuurbal uit haar toverstok. Ze had hier wel op geoefend en wist wat er kon gebeuren als je het niet goed genoeg onder controle had, dan kon die binnen de kortste keren ontploffen. Toch lukte het haar echter wel om er niet meteen een messed up zooitje van te maken en vuurde het op de twee Grifjes af. Yeah.