Roos Wemel

Naam; Roos Wemel
Leeftijd; 15
Familie; Ron Wemel [vader], Hermelien Wemel-Griffel [moeder], Hugo Wemel [broertje].
Bloedstatus; Halfbloed.
Partner; Niemand.
Huisdier; Geen, maar ze is op zoek naar een uil.
Bekwaamheid; Toverdranken.

Twee Afdelingsmogelijkheden; Griffoendor of Ravenklauw
Reden voor keuze; Roos zou natuurlijk het liefst in Griffoendor zitten; het is de trots van haar familie. Haar hele familie is door de geschiedenis heen in deze afdeling geplaatst en ze voelen zich daar ook thuis. Haar ouders motiveren haar dat dit de ultieme plek voor haar is. Haar karakter past het best bij deze afdeling, vooral wat moed betrefd. Velen zouden zeggen dat ze ook in Ravenklauw zou passen vanwege haar intelligentie, maar ze denkt heel anders over school dan de Ravenklauwers. Waarschijnlijk zou het niet het einde van haar leven betekenen als ze in Ravenklauw geplaatst zou worden, maar haar hart verlangt naar het trotse Griffoendor embleem op haar uniform. Vakkenpakket;
- Toverdranken
- Verzorging van Fabeldieren
- Waarzeggerij Keuzevak
- Spreuken en Bezweringen
- Kruidenkunde
- Verweer tegen de Zwarte Kunsten
- Geschiedenis van de Toverkunst
- Dreuzelkunde Keuzevak
- Voorspellend Rekenen Keuzevak
- Gedaanteverwisselingen
- Zwerkbal
- Magische Literatuur Keuzevak
Uiterlijk;
Roos heeft roodbruine wilde krullen, de felblauwe ogen van haar vader en een lichtbeige huid. Ze heeft – natuurlijk – een boel sproeten over haar wangen. Ze is slank gebouwd, maar niet overdreven, ze heeft een stoer en sportief postuur; geen modellenpostuur. Haar armen zijn wel wat mager, ze is niet echt gespierd, en ze heeft redelijk kleine voeten. Omdat haar moeder klein is en haar vader lang zit ze op een gemiddelde lengte, waar ze zeker tevreden over is. Vaak draagt ze simpele kleding – zoals een makkelijke spijkerbroek en een sweater- en doet ze haar schooluniform eerder aan dan nodig is.
Innerlijk; Roos, of Rosie Wemel is een een eerstejaars Griffoendor; net zoals haar ouders. Ze heeft haar intelligentie van haar moeder geërfd, en daar weet ze ook goed gebruik van te maken. Ze is standvastig en als ze haar keuze heeft gemaakt is het moeilijk om haar van het andere te overtuigen. Dat kan haar soms wat eigenwijs maken, maar er zijn velen die haar daar juist voor mogen. Roos heeft een eigen vorm van humor en het komt vaak voor dat zij zelf de enige is die om haar grappen lacht, aangezien niemand iets van haar opmerkingen begrijpt. Soms kan ze wat egocentrisch zijn, vooral als het gaat om haar reputatie als leerling. Ze wil liever niet de regels overtreden en haalt graag goede cijfers; kan soms een erge betweter zijn. Haar ouders - met name haar vader - leggen soms veel druk op haar, maar dit blijft ze ontkennen tegenover anderen. Ze heeft veel medeleven en passie waardoor ze snel emotioneel word, soms vinden mensen haar wat overgevoelig. Ze laat zich vaak meeslepen door de problemen van anderen en ziet het als haar verantwoordelijkheid om die problemen op te lossen. Ze heeft altijd wel een mening ergens over en soms gaat ze daar iets te ver over door. Roos is niet verlegen, maar trekt ook niet alle aandacht op zich; en die combinatie maakt haar een goede vriendin en luisteraar. Haar gezicht straalt zelfvertrouwen uit, maar van binnen voelt ze zich snel aangesproken; ze kan heel slecht tegen kritiek. Roos is niet zo dol op concurrentie, ze vind andere "intelligente" mensen zeer vervelend. En ondanks haar trots, begint ze altijd hevig te blozen als een jongen haar ook maar aankijkt. Netzoals haar moeder houdt ze van boeken lezen, maar haar vader heeft haar zo ver gekregen om Zwerkbal ook eens uit te proberen en misschien dat deze Griffoendor wel een verborgen talentje is. Haar uiterlijk vind ze niet zo belangrijk, daar is ze zelden mee bezig; dat is te merken aan haar flinke bos krullen die altijd door de war zit.
Geschiedenis; In 2006 werd ‘Rosie’ geboren, op een koude lentedag. Haar ouders; Ron en Hermelien, waren natuurlijk supertrots. Ze zou met liefde worden opgevoed, al waren haar ouders soms in hevige discussies, bijvoorbeeld over of Roos later lerares zou worden of een ster in zwerkbal, of op wie van beiden ze het meeste leek. Toen ze heel klein was merkte haar familie gelijk op dat ze een flink stel hersens had; en een [over]dosis ambitie, want ze had zichzelf leren lezen en wist op vroege leeftijd al de namen van een aantal spreuken. Dit veroozaakte soms kleine ongelukjes. Bij één van de gevallen kwam een zekere Ron Wemel in een regenton vastzitten, en mamalief kreeg hem, na maar liefst tweeëndertig pogingen, er weer uit. Al deze gezellige herinneringen sloeg Roos op in haar geheugen en altijd als ze zich verdrietig voelde, dacht ze terug aan die grappige situaties. Een ander iets dat haar heel erg gelukkig maakte was toen haar kleine broertje Hugo geboren werd. Eerst was ze best wel jaloers, maar later kregen ze een echte broederzuster band en beloofde ze aan haar moeder dat ze “een veratwodelijke grote zus” zou zijn. Soms waren haar ouders best streng, maar dat vond ze niet erg. Hugo was altijd heel ondeugend, en Roos beschouwde het als haar taak om daar iets van te zeggen. Als hij niet luisterde, snelde ze naar haar paps en mams, of natuurlijk ome Harry en tante Ginny die erg vaak op visite kwamen. Soms leek het wel alsof ze één groot gezin waren, want ze deden bijna alles met elkaar. Roos kon het dan ook erg goed vinden met Albus, hij werd uiteindelijk haar beste vriend. Met James kon ze een felle discussie houden, zeker als het ging over meisjes en Zwerkbal. Toen Lily nog heel klein was liep ze altijd achter Roos aan, maar later kreeg ook zij haar eigen mening en trok ze meer met Hugo op. Roos groeide op in een warme familie, waarin iedereen elkaar waardeerde en op stond voor het goede. Het was soms moeilijk om aandacht te krijgen of bijzonder te zijn, omdat iedereen als gelijk werd beschouwd. Daarom gebruikte Roos haar intelligentie om een hoger plekje te krijgen. Toen ze tien was hield ze zich meer bezig met boeken dan met de mensen om haar heen, wat nogal negatieve reacties opwekte. Toen haar tante haar op een avond verteld dat ze het jammer vond dat Roos nooit meer contact zocht met de rest, besefte ze dat ze haar vrienden en familie had verwaarloosd en dat ze zich niet te veel bezig moest houden met altijd maar dingen bereiken. Ze was ook leuk zonder haar slimme opmerkingen. In deze tovenaarsfamilie werd er natuurlijk volop verteld over haar toekomstige school; Zweinstein, en ze kon niet wachten om daar heen te gaan. Haar eerste jaar op Zweinstein was helemaal geweldig; maar niet beter dan verwacht. Ze haalde natuurlijk hele hoge cijfers en was bijna altijd de beste van haar klas. Maar omdat Zwerkbal ook enige interesse bij haar opwekte, veranderde dat in het tweede jaar enorm. Mensen vonden haar een irritante betweter, en hoewel ze moed had en voor zichzelf op kwam voelde ze zich vaak eenzaam. Ze was niet zo enorm leergierig als haar moeder was, en dat wou ze ook niet meer zijn. In haar tweedejaar deed ze plotseling niets meer aan haar schoolwerk, in plaats daar van ging ze met haar vader en vrienden Zwerkbal oefenen zo dat ze misschien ooit lid zou kunnen worden van het team. Dit veroorzaakte grote stress bij haar moeder, maar ondanks dat Roos zich minder bekommerde om haar schoolwerk haalde ze nog steeds goede cijfers. Haar derde jaar stond op het punt te beginnen toen ze plotseling een onvoldoende kreeg op Verweer tegen de Zwarte Kunsten. De hele situatie veranderde, want deze onvoldoende kwam hard aan. Ze had nog nooit een onvoldoende gehaald en het voelde vreselijk. Haar interesse in boeken keerde terug en ze besloot dat ze in haar derde jaar toch beter haar best moest gaan doen. Dan was ze maar een betweter, ze haatte het als anderen hoger haalden dan zij.


[fieeuw, dat koste me een boel energie :'D]